ชีวิตก็คือสิ่งที่เราสร้างด้วยตัวเราเอง

...ยังมีช่างไม้สูงอายุคนหนึ่งต้องการจะเกษียณตัวเอง

...ก็เลยบอกความต้องการดังกล่าวกับนายจ้าง

...เกี่ยวความต้องการที่จะเกษียณและใช้ชีวิตที่หรูหรากับภรรยา

...ซึ่งช่างไม้ก็บอกว่าเขาอาจจะเสียดายค่าจ้างที่จะได้รับ

...แต่เขาก็ต้องการที่จะเกษียณ

...นายจ้างก็บ่นเสียดายที่จะต้องสูญเสียช่างฝีมือดีไป

...แต่ก็ได้ขอร้องให้ช่างคนนี้ช่วยสร้างบ้านให้อีกสัก 1 หลัง ช่างไม้ผู้นั้นก็ตอบตกลง

...ครั้นพอบ้านสร้างเสร็จก็พบว่า มันไม่ใช่งานที่เป็นฝีมือของช่างคนนี้เลยแม้แต่น้อย

...งานที่ออกมาก็เป็นงานแค่เปลือกนอก (จอมปลอม)

...วัตถุดิบที่ใช้ก็ด้อยคุณภาพ

...มันช่างเป็นการจบชีวิตช่างฝีมือดีที่ไม่สวยหรูเลย และเมื่อนายจ้างสำรวจงานชิ้นนี้ของช่างผู้นี้

...นายจ้างก็ได้ยื่นกุญแจให้แล้วบอกกับช่างไม้ว่า

..."นี่คือบ้านของคุณ .......ผมขอมอบให้คุณเป็นของขวัญ"

...เมื่อช่างไม้ได้ยินเช่นนั้น ถึงกับตกใจและอุทานกับตัวเองว่า

...น่าละอายจริงๆ ถ้าเขารู้สักนิดว่ากำลังสร้างบ้านของตัวเองอยู่

...เขาก็คงตั้งใจสร้างให้ดีกว่านี้ ข้อคิดสะกิดใจ

...เช่นเดียวกับพวกเราที่กำลังสร้างชีวิตของตัวเราเอง

...ด้วยการสั่งสมสิ่งต่างๆ วันละเล็กวันละน้อย และบ่อยครั้งที่เราไม่ได้ใช้ความพยายามอย่างที่สุด

...ในการสรรค์สร้างชีวิตของตนเอง และเมื่อวันๆ หนึ่งมาถึง เราก็จะตระหนักว่า

...เราต้องใช้ชีวิตอยู่กับทุกสิ่งทุกอย่างที่เราเป็นผู้สร้างขึ้นมาทั้งหมด และเมื่อถึงวันนั้น

...เรามักจะพูดเสมอว่าถ้าเราสามารถกลับไปได้ เราจะทำทุกอย่างให้ดีขึ้น

...แต่ความจริงหาได้เป็นเช่นนั้นไม่

...เพราะพวกเราทุกคนก็คือช่างไม้ ในทุกๆ วัน

...พวกเรากำลังตอกตะปู ปูกระดาน หรือแม้แต่กำลังเลือกกำแพงให้กับชีวิตตัวเอง

...ดังคำพูดที่ว่า "ชีวิตก็คือสิ่งที่เราสร้างด้วยตัวเราเอง" ทัศนคติ และ ทางเลือกต่างๆ

...ที่พวกเราได้เลือกกันในวันนี้ ก็เสมือนกับการสร้าง "บ้าน" (ชีวิต)

...ที่เราจะต้องอยู่กับมันให้กับตัวเอง

...ดังนั้นจงสร้างบ้านด้วยความฉลาด และจงจำไว้ว่า "จงทำงานเหมือนกับว่าเราไม่ต้องการเงินทอง

...จงรักราวกับว่าเราไม่เคยเจ็บ จงเต้น (ร่าเริง) ราวกับว่าไม่มีใครจ้องมองอยู่"

จาก forward เมล์
web site : http://seedang.com/stories/11125